پیش از بازسازی حرم فاطمه اخری [علیه السلام]بر سر در ورودی حیاط بقعه ی خواهر امام – که از آجر های لعاب دار چیده شده است – ابیات زیر بر کاشیهای آن مسطور بود که جهت توصیف بقعه فاطمه اخری [علیه السلام] ، خواهر امام سروده شده و سراینده ی آن معلوم نمی باشد.
متأسفانه بر اثر توسعه ی حرم خواهر امام این اشعار و کاشیهای آن مفقود شدند..
یا رب بنای کیست مر این طاق بی نظیر؟
کز رفعتش سپهر معلق بّود قصیر
بر می دهد بهشت نشان جدول درش
شنگرف آفتابِ فلک ، سوده بر حریر
ماهش اگر به طوف بیاید به پای خویش
دست ادب ، ز بام سپهرش کشد به زیر
در حیرتم که بانی این آستانه کیست
کز آب خضر کرده گلش را مَلک خمیر
مانا که هست باعث این طاق و این بنای
در این بهشت بقعه که خاکش بُود عبیر
سلمان روزگار ، شریعتمدار دهر
کز اوج عرش بگذردش پایه ی سریر
تاریخ این بنای که چون ضوء آفتاب
تا روز رستخیز نباشد خلل پذیر
پرسیدم از خرَد که چه باشد به لوح نور
با آب زر نوشتبه اسقاط یا صغیر
نامه باب معانی به جرم قلم بکش
روزی که مرغ و مور کشد از جگر صفیر